Nicci French: τέσσερα βιβλία

Γιατί μου άρεσε η σειρά βιβλίων των Nicci French - One writer. Two minds. με πρωταγωνίστρια τη Frieda Klein. 

Επειδή είναι δυνατά και καλογραμμένα αστυνομικά και αγαπώ την αστυνομική λογοτεχνία. Επειδή, μολονότι είναι μεγάλα βιβλία, κανένα τους δεν κάνει «κοιλιά»: αντίθετα, η πλοκή είναι στενά υφασμένη και τα γεγονότα καταιγιστικά. Επειδή δεν εξυπνακίζουν: είναι ευκολοδιάβαστα βιβλία που δεν κουράζουν άνευ λόγου. Και επειδή είναι γραμμένα από ένα ζευγάρι, τους Nicci French, που, άγνωστο γιατί, κατορθώνουν και συνεργάζονται τόσο αρμονικά και επί τόσα χρόνια σε κάτι που είναι κατεξοχήν προσωπική, ατομική υπόθεση.

Γιατί συμπαθώ τη Φρίντα Κλάιν (που, αν το καλοσκεφτείς, είναι και λίγο αντιπαθητική).

Λίγο που είμαστε πάνω-κάτω στην ίδια ηλικία, λίγο που είναι μυστήριο τρένο, όπως έχω γράψει κι άλλη φορά, τη Φρίντα τη συμπαθώ. Είναι μοναχική και (ισχυρίζεται ότι) θέλει την ησυχία της, αλλά όχι: έχει μια παρέα στενών και πιστών φίλων, η σχέση τους είναι ρεαλιστική, περνά κρίσεις και επανέρχεται (ή όχι), έχει και μια σχέση με τον Σάντι, τον οποίο θέλει και δε θέλει. (Επειδή ακριβώς τον λένε Σάντι —κάτι σαν Sunday—, εκτιμώ ότι ίσως είναι και η κύρια ιστορία του τελευταίου βιβλίου της σειράς. Δεν ξέρω αν θα είναι ο ψυχοπαθής δολοφόνος με το πριόνι ή η σχέση που θα καταλήξει σε γάμο. Θα δούμε). Η Φρίντα Κλάιν συνηθίζει να περπατά πάνω από τους, σκεπασμένους πια, μικρούς ποταμούς του Βόρειου Λονδίνου που καταλήγουν στον Τάμεση και ξέρει την ιστορία όλων τους. Δεν διατηρεί σχέσεις με κανένα μέλος της οικογένειάς της (στο τέταρτο βιβλίο μαθαίνουμε για ποιο λόγο), και χρησιμοποιεί το κινητό της τηλέφωνο σαν… τηλεφωνητή. Το ανοίγει μόνο δύο φορές την ημέρα για να πάρει μηνύματα ή όταν χρειάζεται να τηλεφωνήσει κάπου η ίδια.

Στα βιβλία συναντάμε επίσης τον Γιόζεφ, έναν Ουκρανό υδραυλικό-πολυτεχνίτη, που είναι η χαρά της ζωής: κοινωνικός, πιστός φίλος και πρόθυμος να βοηθήσει όσους χρειάζονται τη βοήθειά του, τον Κάρλσον, τον αστυνομικό επιθεωρητή που απευθύνεται στη Φρίντα όποτε χρειάζεται βοήθεια σε κάποια υπόθεση, την όμορφη Σάσα, που είναι βιολόγος και η μόνη γυναίκα-φίλη της Φρίντα, και τη Χλόη, την έφηβη ανιψιά της Φρίντα που ζει με τη χωρισμένη μητέρα της, την Ολίβια, και την οποία η Φρίντα στηρίζει σε κάθε ευκαιρία (και της δίνονται πολλές). Και βέβαια τον Σάντι. Τον Σάντι, που είναι γιατρός, επιτυχημένος, αγαπάει τη Φρίντα και κάνει τα πάντα ώστε να είναι κοντά της (παρόλο που αυτή είναι το στραβόξυλο που περιγράψαμε).

Αυτοί οι χαρακτήρες πλαισιώνουν και τις ιστορίες των τεσσάρων βιβλίων:Γιατί συμπαθώ τη Φρίντα Κλάιν (που, αν το καλοσκεφτείς, είναι και λίγο αντιπαθητική).

Λίγο που είμαστε πάνω-κάτω στην ίδια ηλικία, λίγο που είναι μυστήριο τρένο, όπως έχω γράψει κι άλλη φορά, τη Φρίντα τη συμπαθώ. Είναι μοναχική και (ισχυρίζεται ότι) θέλει την ησυχία της, αλλά όχι: έχει μια παρέα στενών και πιστών φίλων, η σχέση τους είναι ρεαλιστική, περνά κρίσεις και επανέρχεται (ή όχι), έχει και μια σχέση με τον Σάντι, τον οποίο θέλει και δε θέλει. (Επειδή ακριβώς τον λένε Σάντι —κάτι σαν Sunday—, εκτιμώ ότι ίσως είναι και η κύρια ιστορία του τελευταίου βιβλίου της σειράς. Δεν ξέρω αν θα είναι ο ψυχοπαθής δολοφόνος με το πριόνι ή η σχέση που θα καταλήξει σε γάμο. Θα δούμε). Η Φρίντα Κλάιν συνηθίζει να περπατά πάνω από τους, σκεπασμένους πια, μικρούς ποταμούς του Βόρειου Λονδίνου που καταλήγουν στον Τάμεση και ξέρει την ιστορία όλων τους. Δεν διατηρεί σχέσεις με κανένα μέλος της οικογένειάς της (στο τέταρτο βιβλίο μαθαίνουμε για ποιο λόγο), και χρησιμοποιεί το κινητό της τηλέφωνο σαν… τηλεφωνητή. Το ανοίγει μόνο δύο φορές την ημέρα για να πάρει μηνύματα ή όταν χρειάζεται να τηλεφωνήσει κάπου η ίδια. 

Στα βιβλία συναντάμε επίσης τον Γιόζεφ, έναν Ουκρανό υδραυλικό-πολυτεχνίτη, που είναι η χαρά της ζωής: κοινωνικός, πιστός φίλος και πρόθυμος να βοηθήσει όσους χρειάζονται τη βοήθειά του, τον Κάρλσον, τον αστυνομικό επιθεωρητή που απευθύνεται στη Φρίντα όποτε χρειάζεται βοήθεια σε κάποια υπόθεση, την όμορφη Σάσα, που είναι βιολόγος και η μόνη γυναίκα-φίλη της Φρίντα, και τη Χλόη, την έφηβη ανιψιά της Φρίντα που ζει με τη χωρισμένη μητέρα της, την Ολίβια, και την οποία η Φρίντα στηρίζει σε κάθε ευκαιρία (και της δίνονται πολλές). Και βέβαια τον Σάντι. Τον Σάντι, που είναι γιατρός, επιτυχημένος, αγαπάει τη Φρίντα και κάνει τα πάντα ώστε να είναι κοντά της (παρόλο που αυτή είναι το στραβόξυλο που περιγράψαμε). 

Αυτοί οι χαρακτήρες πλαισιώνουν και τις ιστορίες των τεσσάρων βιβλίων:

«Blue Monday»

Το βιβλίο που σε εισάγει στον κόσμο της Φρίντα Κλάιν έχει όλα τα στοιχεία που κάνουν ένα βιβλίο του είδους του best seller: μια ιστορία που ξεκινά από το παρελθόν και που η συνέχειά της είναι ακόμη πιο φρικτή και αποτρόπαιη. Η απαγωγή ενός πιτσιρικά και η αγωνιώδης προσπάθεια της αστυνομίας και μιας κοινωνίας ολόκληρης για τον εντοπισμό του δεν αποδίδει και ο μικρός θεωρείται ήδη νεκρός όταν η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν αναγνωρίζει στο πρόσωπο του μικρού παιδιού που βλέπει στις εφημερίδες, το παιδί που της περιγράφει ότι βλέπει στα όνειρά του ένας ασθενής της. Πώς μπορεί να συνδέεται ένα επίμονο όνειρο με τη σκληρή πραγματικότητα; Και ως πού μπορεί να φτάσει κανείς προκειμένου να το μάθει; Το ανατρεπτικό τέλος αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η ιστορία έχει συνέχεια. 

«Tuesday’s Gone»
Ένα μυστήριο που κυριολεκτικά χτυπά την πόρτα της Φρίντα Κλάιν. Μια γυναίκα με βαριά ψυχιατρική πάθηση «φροντίζει» στο σαλόνι του σπιτιού της το πτώμα ενός άντρα που είναι σε αποσύνθεση. Όταν το ανακαλύπτει μια κοινωνική λειτουργός, τα ερωτήματα για την ταυτότητα του άντρα —αλλά φυσικά και του δολοφόνου— είναι αμείλικτα. Θα μπορέσει η Φρίντα Κλάιν να αποσπάσει από τη διαταραγμένη ασθενή πληροφορίες; Η ιστορία είναι ανατρεπτική και το τέλος της βρίσκει την πρωταγωνίστρια τόσο βαθιά μπλεγμένη σε αυτή, που διακινδυνεύει ακόμη και τη ζωή της προκειμένου να αποτρέψει μια τραγική εξέλιξη. 

«Σκοτεινή Τετάρτη»
Το αγαπημένο μου από τα τέσσερα. Μια οικογενειακή τραγωδία, η δολοφονία μιας υποδειγματικής μητέρας τριών παιδιών μέσα στο σαλόνι του κουκλίστικου σπιτιού τους, ταράζει συθέμελα μια ολόκληρη γειτονιά. Ποιος θα μπορούσε να βλάψει μια γυναίκα μέσης ηλικίας που, φαινομενικά, δεν έχει τίποτα να κρύψει; Τα μυστικά και ψέματα που διαβρώνουν ως τα θεμέλια ένα σπιτικό-υπόδειγμα είναι η αιτία για μια σειρά τραγικών γεγονότων, σε μια σκληρή οικογενειακή τραγωδία. Στο βιβλίο αυτό, τρέχει παράλληλα και μια δεύτερη ιστορία, ασύνδετη ως το τέλος με την πρώτη, που έχει ως κύριο θέμα την αναζήτηση εξαφανισμένων έφηβων κοριτσιών. Η Φρίντα Κλάιν τα καταφέρνει περίφημα και στις δυο. Εδώ να πω ότι ναι μεν σε όλα τα βιβλία της σειράς η Φρίντα καταφέρνει να φέρει να λύσει τα μυστήρια και να διαλευκάνει τις υποθέσεις, αλλά αυτό δε γίνεται αναίμακτα. Σε πολλές περιπτώσεις δεν προλαβαίνει να σώσει έναν αθώο ή, από λανθασμένη ή ετεροχρονισμένη δική της αντίδραση, το μοιραίο δεν αποτρέπεται. Κι αυτό είναι καλό: η Κλάιν δεν είναι η σούπερ-ντετέκτιβ που τα κάνει όλα τέλεια. Είναι ψυχοθεραπεύτρια, και εθισμένη, τρόπον τινά, στα αστυνομικά μυστήρια. 

«Σημαδεμένη Πέμπτη»
Το τέταρτο βιβλίο της σειράς μάς συστήνει λίγο καλύτερα τη Φρίντα Κλάιν. Γνωρίζουμε τη μητέρα της, το σπίτι της, τους σχολικούς της φίλους, το παρελθόν της. Τα γνωρίζουμε όλα αυτά με αφορμή την επιστροφή της Φρίντα στην περιοχή όπου γεννήθηκε, μετά από την επίσκεψη στο ιατρείο της μιας παλιάς της συμμαθήτριας που βλέπει ανησυχητικά σημάδια στη συμπεριφορά της κόρης της. Η Φρίντα μιλά με την έφηβη, η οποία της αποκαλύπτει ότι είχε μια φρικτή εμπειρία. Επιστρέφοντας στα παλιά της στέκια, ανακαλύπτει και αποκαλύπτει τη φρίκη που ήταν πάντα εκεί: και τότε, και τώρα. 
Και τα τέσσερα βιβλία της σειράς τα «καταβρόχθισα». Τα διάβασα στον συντομότερο δυνατό χρόνο που μπορεί κανείς να διαβάσει ένα βιβλίο 500+ σελίδων, ενώ ταυτόχρονα τρέχουν πολλές-πολλές δουλειές και χίλιες υποχρεώσεις. 

Εξαιρετική έκδοση, εξαιρετική μετάφραση, chapeau Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications!

Κική Τσιλιγγερίδου