Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

James Sallis, «Στη Λίμνη»




Δεν είχα ξαναδιαβάσει Σάλις, ούτε το Drive (ναι, το γνωστό, που έγινε ταινία), ούτε καν κάποιο αστυνομικό μυθιστόρημα από την επιτυχημένη σειρά του που διαδραματίζεται στη Νέα Ορλεάνη με ήρωα τον ντετέκτιβ Lew Griffin.

Η πρώτη μου γνωριμία με τον συγγραφέα έγινε τώρα, με το αστυνομικό μυθιστόρημα Στη Λίμνη και ήταν μια βουτιά στη ζεστή αγκαλιά του southern νουάρ. O Τζων Τέρνερ είναι μια φιγούρα που όμοιές της έχουμε συναντήσει συχνά σε αμερικανικές ταινίες με πλοκή που διαδραματίζεται στις νότιες πολιτείες, και σε βιβλία. Διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής του, είναι πρώην ντετέκτιβ, πρώην κατάδικος και πρώην ψυχοθεραπευτής. Βαρύς, λιγομίλητος, ένας άντρας που το βάρος των εμπειριών του και της προσωπικής του ιστορίας αποτυπώνεται στο πρόσωπο και στη συμπεριφορά του. Αποφασίζει να κάνει μια στροφή στη ζωή του και να απομονωθεί σε ένα μοναχικό σπίτι στην όχθη μας λίμνης που περιβάλλεται από κυπαρίσσια, σε ένα ξεχασμένο χωριό έξω από το Μέμφις. Ώσπου στο χωριό αυτό, όπου τίποτα δε μένει κρυφό, ανακαλύπτεται το πτώμα ενός άγνωστου άντρα, δολοφονημένου τελετουργικά, με την αλληλογραφία του δημάρχου στην τσέπη του. Ο σερίφης της περιοχής ζητά από τον μοναχικό ξένο να τον βοηθήσει στην επίλυση της υπόθεσης, και κάπως έτσι αρχίζουν όλα.

Αυτό που σε αιχμαλωτίζει στη Λίμνη δεν είναι πρωτίστως το μυστήριο στην πλοκή. Η ιστορία που αφηγείται ο συγγραφέας δεν έχει ανατροπές ούτε καταιγιστική δράση, ούτε καν ένα λυτρωτικό τέλος. Στην πραγματικότητα, έχουμε να κάνουμε με μια χαυνωτικά απολαυστική ιστορία που μας συστήνει τον Τζων Τέρνερ, αφηγούμενη την πολυτάραχη ζωή του: ως στρατιώτη στο Βιετνάμ, ως ντετέκτιβ, ως κρατούμενου στις φυλακές, ως ψυχοθεραπευτή:

...όλοι μέσα τους ήταν πικραμένοι, βασανίζονταν, υπέφεραν  μια χορωδία από Κουασιμόδους. Αν οι πληγές που τους ταλαιπωρούσαν ήταν αληθινές ή όχι, δεν είχε, σε τελική ανάλυση, καμία σημασία. Μόνο η πίστη τους σ' εκείνες τις πληγές μετρούσε γι' αυτούς. Καμιά φορά μπορεί να έφερνα το παράδειγμα του τζαζ κιθαρίστα, πώς δηλαδή πιστεύουμε, ακούγοντας έναν καλό κιθαρίστα, ότι ξέρει κάτι που εμάς μας διαφεύγει, ότι καταλαβαίνει πώς συνδέονταν όλα, ενώ δεν είναι έτσι, το μόνο που συμβαίνει είναι ότι ο άνθρωπος αυτός έχει αξιοποιήσει στο έπακρο τη μοναδική, μικρή, εξαιρετική του δεξιότητα, κι αυτό είναι όλο.

Κατά την έρευνά του για την εξιχνίαση της δολοφονίας ο Τέρνερ, θα μπει σε σκοτεινά μπαρ με λάιβ κάντρι και μπλουζ μουσική, θα γνωρίσει μια νέα γυναίκα, δικηγόρο, που παίζει μπάντζο, και θα πιουν μπέρμπον στη βεράντα του σπιτιού της, θα επισκεφτεί στο σπίτι του έναν καθηγητή κολεγίου με μεγάλη έρευνα (και κόλλημα) για τις καλτ μικρού προϋπολογισμού ταινίες τρόμου που σκηνοθέτησε ένας μυστηριώδης τύπος (άραγε πώς συνδέονται οι ταινίες του με τη δολοφονία και ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο άνθρωπος;) και πολλά άλλα, εξόχως ενδιαφέροντα.

Η Λίμνη είναι ένα έξοχο και ιδιαίτερο βιβλίο, στην αφήγηση του οποίου αφήνεσαι να βουλιάξεις αναπαυτικά. Μπορείς να το φανταστείς και σαν ένα σκοτεινό κόμιξ, τύπου Sin City, με αφηγητή τον Τζων Τέρνερ, να μιλά με τη βαριά φωνή του, σε πρώτο πρόσωπο.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις. Και αναμένω ήδη με προσμονή τα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας.

Κική Τσιλιγγερίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου