Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Γκράχαμ Γκρην, «Η δύναμις και η δόξα»


Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο διωκόμενος στο επαναστατημένο Μεξικό παπάς, είναι ένα δειλό ανθρωπάκι που με έναν παράλογο τρόπο ξέρει ότι η ζωή θα τον εξαναγκάσει να φανεί, στο τέλος, απολύτως γενναίος, ένα λιπόψυχο ανθρωπάκι που από πείσμα —και από την πίεση ενός μεγαλείου πολύ ισχυρότερου από τον ίδιο— δεν μπορεί να κάνει άλλο τίποτε από το να γράψει μόνος τη μοίρα του. 

Αλκοολικός, αδύναμος, άτολμος, με μια πίστη φθαρμένη, έτοιμος να θυσιαστεί χωρίς ούτε κατά διάνοια να είναι ήρωας, κοντούτσικος και χοντρός, διόλου σημαντικός, μια κουκκίδα ανάμεσα σε κουκκίδες και μια αόριστη, ομιχλώδης υποσημείωση της Ιστορίας όλη κι όλη, κουβαλά πεισματικά ένα σταυρό πολύ μεγάλο και πολύ βαρύ για το μπόι του, και χορταίνει από το ίδιο το διαφαινόμενο μαρτύριό του —όταν δεν παλεύει με ένα ισχνό, μισοπεθαμένο σκυλί για λίγο σαπισμένο κρέας πάνω σε ένα κόκαλο—, όντας πάντα, λαχανιασμένος και ιδρωμένος, δυο βήματα από τη σωτηρία και πολλά περισσότερα από το μαρτύριο, που τον έλκει σαν ένας πελώριος μαγνήτης σωτηρίας, όχι απαραίτητα μόνο για τον ίδιο.

Ένα γοητευτικό μυθιστόρημα, σκοτεινό και στενάχωρο, σχεδόν αποπνικτικό και πνιγμένο στη μεξικάνικη σκόνη, σαν παράξενο θρησκευτικό νουάρ. Ο Γκράχαμ Γκριν στο αδιαφιλονίκητο αριστούργημά του.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις, σε εξαιρετική καινούρια μετάφραση από τη Μαργαρίτα Ζαχαριάδου.



Κική Τσιλιγγερίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου