Αν έπρεπε να επιλέξω ένα βιβλίο για την περίοδο που
διανύουμε από χθες, οπότε και αποφεύχθηκε τελευταία στιγμή το Grexit, ένα βιβλίο παυσίλυπο και ευπρόσδεκτο σαν γλυκό
κουταλιού σε δροσερό σαλόνι ενώ έξω σκάει ο τζίτζικας και βράζει ο τόπος, θα
ήταν το Έρως ανίκατε μάσαν του
αγαπημένου μου φίλου Αύγουστου Κορτώ, του υπέροχου Πέτρου.
Θα μπορούσα να πω πολλά, για το φόρο τιμής που
αποτίνει στο ευθυμογράφημα, για το ότι επανεισάγει ένα είδος που φαινόταν
σχεδόν νεκρό, για την ευκολία του στον αυτασαρκασμό και για την επινοητικότητά
του, για τις εμμονές του που γίνονται και δικές μας διαβάζοντάς τες, για τον
εαυτό μας που βλέπουμε μέσα σ’ αυτά τα κείμενα, σχεδόν σε κάθε σελίδα και σε
κάθε στιγμιότυπο, για τη γλωσσική ζωντάνια των ιστοριών, για το θάρρος, τη
λεβεντιά, την εξυπνάδα, τη μουσικότητα, τις γνώσεις, τις συσσωρευμένες και καλοχωνεμένες
αναγνώσεις του Κορτώ, που δεν είναι Ψαθάς αλλά περισσότερο ένας Γούντι Άλεν, εδώ
— θα πω όμως μόνο δύο πράγματα: (1) το βιβλίο είναι ξεκαρδιστικό, και ως εκ τούτου σπάνιο και ολωσδιόλου χρήσιμο· δεν
υπάρχει περίπτωση να αφήσει κανέναν ανικανοποίητο, και δεν υπάρχει όμοιό του·
(2) υπάρχουν δεκάδες στιγμές που θα τις ξεχωρίσετε εύκολα, αλλά πολύ δύσκολα θα
επιλέξετε την«καλύτερη»· το επ’ εμοί, τη στιγμή που τρώει το γιαούρτι πάνω από τις
γάμπες του (θα καταλάβετε και θα με θυμηθείτε) αισθάνθηκα σαν να τον έχω δίπλα
μου και να μου περιγράφει το περιστατικό, και να πίνουμε δροσερό κόκκινο κρασί
και να γελάμε με θόρυβο και να ’ναι κι άλλοι φίλοι εκεί, κι όλα να πηγαίνουν
καλά, σαν να είμαστε σε ένα δροσερό σαλόνι ενώ έξω σκάει ο τζίτζικας και βράζει
ο τόπος.
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη. Να το χαρίσετε
στον εαυτό σας.
Κυριάκος Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου