Hans Olav Lahlum, «Οι ανθρώπινες μύγες»

Να, λοιπόν, ένα ωραίο αστυνομικό: Οι Ανθρώπινες Μύγες, του Νορβηγού Hans Olav Hahlum.

Στο Όσλο του 1968, ένας νεαρός αστυνομικός ντετέκτιβ, ο Κόλμπιορν Κρίστιανσεν, αναλαμβάνει την υπόθεση δολοφονίας ενός θρυλικού ήρωα της Αντίστασης στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Από την πρώτη στιγμή γίνεται φανερό ότι μόνο κάποιος που ζούσε στο ίδιο κτίριο με τον δολοφονημένο θα μπορούσε να τον σκοτώσει. Από ποιο από τα πέντε υπόλοιπα διαμερίσματα του κτιρίου βγήκε ο δολοφόνος και γιατί το έκανε; Είναι πολιτικοί οι λόγοι με αναφορές στο παρελθόν ή προσωπικοί;

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που θυμίζει πολύ Άγκαθα Κρίστι με στοιχεία Σέρλοκ Χολμς. Ο ντετέκτιβ Κρίστιανσεν, μαζί με την υπερπολύτιμη βοηθό του Πατρίσια, μια ευφυή νεαρή που ζει καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα, θα προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο, αλλά δεν θα προλάβει να εμποδίσει έναν δεύτερο φόνο, που θα λάβει χώρα στο ίδιο κτίριο. Όταν προκύπτει ότι όλοι οι ένοικοι είχαν ισχυρούς λόγους να θέλουν το κακό του αντάρτη-θρύλου, η λύση του μυστηρίου γίνεται ακόμη δυσκολότερη.

Επιπλέον, στις Ανθρώπινες μύγες περιγράφεται η περίοδος της γερμανικής Κατοχής στη Νορβηγία και το πώς οι καταδιωκόμενοι Εβραίοι, που κρύβονταν σε υπόγεια σπιτιών, προσπαθούσαν με τη βοήθεια ανταρτών να περάσουν τα σύνορα και να καταφύγουν στην ελεύθερη Σουηδία. Γίνεται πολύς λόγος, ακόμη, για το πόσο μεγάλο έρεισμα έβρισκε το Ράιχ στις σκανδιναβικές χώρες, όπου οργανώνονταν ναζιστικά κόμματα με αθρόα προσέλευση πολιτών, τα μέλη των οποίων στη Νορβηγία μετά το τέλος του πολέμου βρίσκονταν σε σκληρή κοινωνική απομόνωση. Θέματα που δύσκολα καταπιάνεται κανείς μαζί τους.

Πρόκειται για το πρώτο από μια σειρά βιβλίων με ήρωες τον Κρίστιανσεν και την Πατρίσια. Καθόλου τυχαία το βιβλίο ήταν υποψήφιο σκανδιναβικό μυθιστόρημα της χρονιάς στα βραβεία Petrona 2015. Καθόλου τυχαίος δεν είναι και ο συγγραφέας, ο Χανς Ούλαβ Λάλουμ: δεινός σκακιστής, πολιτευόμενος με το Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα της Νορβηγίας, είναι γνωστός όχι μόνο για το επιστημονικό του έργο, αλλά και για την εκκεντρικότητά του: Το 2013 έδωσε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια συνέντευξη Τύπου, διάρκειας 30 ωρών, και μπήκε έτσι στο Βιβλίο Γκίνες.

Το πολύ καλό αυτό αστυνομικό κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος σε εξαιρετική μετάφραση από τα αγγλικά του ChrisLitharis.

ΥΓ. Θα σκεφτεί ίσως κανείς, «Mα τι τίτλος!» Η απάντηση για το The Human Flies δίνεται σε αυτό το απόσπασμα:

Δεν πιστεύω πως ψάχνουμε κάποιον που λειτουργεί φυσιολογικά. Πιστεύω πως ψάχνουμε μια ανθρώπινη μύγα. [...] Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σε κάποιο στάδιο της ζωής τους βίωσαν κάτι τόσο οδυνηρό και τραυματικό, ώστε δεν το ξεπέρασαν ποτέ. Γίνονται ανθρώπινες μύγες και περνούν σχεδόν όλη την υπόλοιπη ζωή τους κάνοντας κύκλους γύρω από αυτό που συνέβη. Σαν μύγες γύρω από σκουπιδοτενεκέ, για να χρησιμοποιήσω μια απλή αναλογία.

Κική Τσιλιγγερίδου