Guillermo del Toro & Chuck Hogan, «Το ίχνος», «Η πτώση», «Η αιώνια νύχτα»

Έμαθα ότι η τριλογία των Guillermo del Toro και Chuck Hogan κυκλοφορεί εδώ και ήδη τρία χρόνια, ολοκληρωμένη, και στα ελληνικά μόλις πρόσφατα, όταν ξεκίνησε η προβολή του δεύτερου κύκλου της σειράς The Strain που βασίζεται στα βιβλία — μία σειρά από την οποία δεν χάνω ούτε ένα επεισόδιο (ένα πολύ μικρό ποσοστό όσων την παρακολουθούν χάνουν κάποιο επεισόδιο, για την ακρίβεια) και η οποία προβάλλεται στην ελληνική συνδρομητική τηλεόραση ταυτόχρονα με το εξωτερικό (για την ακρίβεια, με 24 ώρες καθυστέρηση). Γνωρίζω και εκτιμώ το κινηματογραφικό έργο του del Toro (καθώς και μέρος του εικαστικού του έργου) ήδη από το Mimic του 1997, και είμαι ένας από τους πάμπολλους εκείνους που θεωρούν αριστούργημα το Λαβύρινθο του Πάνα. Πρόκειται για έναν από τους πιο πολυσχιδείς καλλιτέχνες του κινηματογράφου, με επιρροές από όλο το εύρος των τεράστιων γνώσεών του γύρω από ένα πλήθος τομείς — η μελέτη, φέρ’ ειπείν, που έχει κάνει στη ζωγραφική της Αναγέννησης, από τη μία, ή στην κουλτούρα των video games, από την άλλη, δύσκολα βρίσκει το ταίρι της.

Η τριλογία που έγραψε σε συνεργασία με τον Chuck Hogan, συγγραφέα κυρίως Τρόμου, είναι απλώς συναρπαστική και καθηλωτική. Απευθύνεται στους φαν του είδους, προσφέρει μία εντελώς, πέρα για πέρα, ολοκαίνουρια, φρέσκια ματιά στο βαμπιρικό genre, και, ταυτόχρονα, έρχεται να κάτσει στην απέναντι όχθη από τα δεκάδες εφηβικά ρομάντσα με πανέμορφους βρικόλακες που ερωτεύονται νεαρές θνητές και έχουν κατακλύσει την αγορά, προσφέροντας μεν σπουδαίο έργο στην ίδια την αγορά, πράγμα καθαυτό υπέροχο, αλλά ελάχιστα στο είδος που υπηρετούν. Εδώ, στην τριλογία των del Toro - Hogan, οι βρικόλακες δεν είναι όμορφοι και ρομαντικοί, δεν θέλουν να μείνουν στο περιθώριο, δεν ερωτεύονται και δεν κάνουν σεξ: θέλουν απλώς τα πάντα, και τα αρπάζουν: καταστρέφοντάς τα. Επίσης, δεν φορούν κάπες, δεν έχουν μακριούς κυνόδοντες, και δεν μιλούν με κεντροευρωπαϊκή ή σλάβικη προφορά. Είναι σκληροί, ή μάλλον πέραν τού σκληρού, μισούν το σύνολο της ανθρωπότητας, και ταξιδεύουν στις ΗΠΑ σκοπεύοντας να τις διαλύσουν. Για την ακρίβεια, θα τα καταφέρουν να τις διαλύσουν. Αυτό το απέθαντο, αιώνιο πλάσμα, ο Αφέντης, που επί δεκαετίες κυνηγά ανεπιτυχώς ο επιζών του Άουσβιτς Αρμενοεβραίος Αβραάμ Σετρακιάν, πρώην καθηγητής λογοτεχνίας και λαογραφίας —που τώρα θα ενώσει τις δυνάμεις του με τον επικεφαλής του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων της Νέας Υόρκης, Εφ Γκουντγουέδερ, τον εξολοθρευτή παρασίτων Βασίλι Φετ  και μία ολιγάριθμη και ετερόκλητη ομάδα αντρών και γυναικών—, είναι η προσωποποίηση του αρχετυπικού Κακού, ένας κορυφαίος villain, που επιζητεί και οργανώνει έναν πόλεμο κυριαρχίας ανάμεσα στα βαμπίρ του Παλαιού και του Νέου Κόσμου με επίκεντρο ένα αρχαίο μυστικό κείμενο και με όπλο τούς πιο απεχθείς βρικόλακες-ζόμπι που έχουμε δει ποτέ.

Τα βιβλία διαβάζονται αστραπηδόν, οι περιγραφές των συμπλοκών είναι αρκούντως ωμές, οι πιστοί του είδους θα γοητευτούν, οι σελίδες καταβροχθίζονται με μανία. Μην ψάχνετε τις λογοτεχνικές αρετές που πλημμυρίζουν τον Πάνα εδώ, αλλά το κοφτό, ανελέητο μοντάζ του Pacific Rim. O Guillermo το διασκεδάζει, και μαζί του κι εμείς: διασκεδάζουμε τρομάζοντας.

Οι τρεις τόμοι, που συνιστούν ένα μίγμα θρίλερ, τρόμου και μοντέρνου αστυνομικού μυθιστορήματος που εξαπλώνεται σε 1.500 καλά μεταφρασμένες σελίδες, κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Λιβάνη, και μάλιστα σε ιδιαίτερα ελκυστική τιμή.